Διάστρεμμα ποδοκνημικής άρθρωσης είναι στην νεοελληνική καθομιλουμένη το «στραμπούληγμα» .
Δηλαδή η βίαιη διάταση των συνδέσμων ή η τραυματική ρήξη (διατομή) αυτών και του θυλάκου της άρθρωσης.
Η διάγνωση του διαστρέμματος γίνεται από τον φυσίατρο μετά από κλινική εξέταση του ασθενούς και τον απεικονιστικό έλεγχο με ειδικό διαγνωστικό υπέρηχο ή μαγνητική τομογραφία.
Τα διαστρέμματα της ποδοκνημικής αρθρώσεως διακρίνονται σε τρεις βαθμούς ανάλογα με τη βαρύτητά τους.
Στα διαστρέμματα 1ου & 2ου βαθμού στην ΕΓΕΡΣΙΣ η οργάνωση του πλάνου αποκατάστασης και η φυσικοθεραπευτική αντιμετώπιση είναι άμεση και έχει ως σκοπό την μείωση του πόνου, της φλεγμονής και του οιδήματος στην περιοχή της ποδοκνημικής αλλά και την ανάκτηση της χαμένης κινητικότητας της άρθρωσης.
Στο διάστρεμμα 3ου βαθμού επιλέγεται συνήθως η χειρουργική θεραπεία, ακολουθεί συνήθως ακινητοποίηση της άρθρωσης για περίπου 4 – 5 εβδομάδες με τη φυσικοθεραπεία να ξεκινάει αμέσως μετά.
Αυτό επιτυγχάνεται με τη χρήση αναλγητικών ρευμάτων ηλεκτρικού μυϊκού ερεθισμού και εξειδικευμένων θεραπευτικών μέσων όπως το HUMAN TECAR και του HILTERAPIA που βοηθούν στην αύξηση μεταβολισμού και ενέργειας τοπικά στην περιοχή που έχει ως αποτέλεσμα την ¨ανάπλαση¨ των ινών (τένοντες, σύνδεσμοι, χόνδροι) που έχουν υποστεί βλάβη μετά την κάκωση.
Ειδικές αναγεννητικές θεραπείες μπορούν να πραγματοποιηθούν από τον φυσίατρο στην ΕΓΕΡΣΙΣ με τη βοήθεια του ειδικού διαγνωστικού υπερήχου για την καλύτερη και ακριβής έγχυση ουσιών (υαλουρονικού οξέως, PRP –βλαστοκύτταρα, κολαγόνο) στην άρθρωση ή τοπικά, σε στοιχεία αυτής(σύνδεσμοι, τένοντες) που έχουν υποστεί βλάβη.
Από τη στιγμή που ο ασθενής είναι ελεύθερος συμπτωμάτων, το πρόγραμμα ολοκληρώνεται με συνεδρίες εκγύμνασης που στόχο έχουν τη σταθεροποίηση και τη βελτίωση της ισορροπίας και ιδιοδεκτικότητας της άρθρωσης αλλά και την ενδυνάμωση των μυών της ποδοκνημικής.