Αντιµετώπιση Αθλητικών Κακώσεων µέσω Ορθοβιολογικής Θεραπείας µε PRP
Βιολογία του PRP
Οι αυξητικοί παράγοντες των αιµοπεταλίων ελέγχουν τη φλεγµονή και διεγείρουν τον πολλαπλασιασµό των κυττάρων, µε τελικό αποτέλεσµα την αποκατάσταση της βλάβης µέσω αναδιαµόρφωσης του κολλαγόνου και διακοπή της φλεγµονής. Πριν από την έγχυση του PRP, ο ασθενής ενηµερώνεται
για τη διαδικασία, τον τρόπο παρασκευής και τα θεραπευτικά οφέλη της µεθόδου. Η χρήση αποστειρωµένης τεχνικής και υπερηχογραφικής καθοδήγησης εγγυώνται ασφάλεια και µέγιστη αποδοτικότητα της θεραπείας. Η παρασκευή του PRP ξεκινά µε φλεβοκέντηση αίµατος του ίδιου του ασθενή (περίπου 10-20 ml). Ακολουθεί φυγοκέντρηση, όπου η τελική ποσότητα του PRP είναι κατά προσέγγιση το 10% του ολικού όγκου αίµατος που συλλέχθηκε αρχικά. Ουσιαστικά, επιτυγχάνεται µέγιστη συγκέντρωση αιµοπεταλίων (και των αυξητικών παραγόντων που περιέχουν) σε µικρή ποσότητα αίµατος, η οποία εγχέεται στους τραυµατισµένους ιστούς.
Κλινικές µελέτες µε χρήση PRP
Κακώσεις ώµου
Οι κακώσεις του ώµου (στροφικού πετάλου και οστεοχόνδρινες βλάβες) συναντώνται πολύ συχνά σε αθλητές βόλεϊ, µπάσκετ
και υδατοσφαίρισης, µε αποτέλεσµα τη µακροχρόνια αποχή από τις αγωνιστικές δραστηριότητες. Η θεραπεία µε PRP προφέρει ταχύτερη αποκατάσταση και επιστροφή στις αγωνιστικές υποχρεώσεις.
Πλάγια επικονδυλίτιδα (αγκώνας του τένις)
Η πλάγια επικονδυλίτιδα αναφέρεται συνήθως ως «αγκώνας του τένις». Είναι η πιο κοινή αιτία πόνου στον αγκώνα σε ενήλικες αθλητές. Πρόσφατες µελέτες αναφέρουν ότι τα άτοµα που έλαβαν θεραπεία µε PRP, εµφάνισαν 81% βελτίωση στην ένταση του πόνου στους 6 µήνες µετά τη θεραπεία και ταχύτερη επιστροφή στις αθλητικές δραστηριότητες.
Κακώσεις γόνατος
Οι κακώσεις γόνατος (µηνίσκων, συνδέσµων και οστεοχόνδρινες βλάβες) αποτελούν τους πιο συχνούς τραυµατισµούς σε ποδοσφαιριστές. Οι αυξητικοί παράγοντες ενισχύουν τις πάσχουσες κατασκευές και µειώνουν σηµαντικά τον χρόνο αποχής από τις αθλητικές δραστηριότητες.
Τενοντοπάθεια του Αχίλλειου τένοντα
Η χρόνια τενοντοπάθεια του Αχίλλειου τένοντα είναι ένα σύνδροµο υπέρχρησης, που επηρεάζει σε µεγάλο βαθµό τη συµµετοχή και απόδοση των αθλητών. Οι θεραπείες µε PRP συνιστούν αποτελεσµατική θεραπευτική επιλογή, προάγοντας την επούλωση και την αντοχή του τραυµατισµένου τένοντα.
Πελµατιαία απονευρωσίτιδα
Η πελµατιαία απονευρωσίτιδα είναι η πιο κοινή αιτία πόνου της πτέρνας και αποτελεί σηµαντική αιτία πόνου και ανικανότητας των αθλητών. Οι τελευταίες µελέτες αναφέρουν πλήρη υποχώρηση των συµπτωµάτων σε ένα έτος σε ποσοστό έως και 78% των ασθενών µε πελµατιαία απονευρωσίτιδα που αντιµετωπίστηκαν µε PRP.
Οξείες κακώσεις συνδέσµων
Η χρήση του PRP για οξείες µυοσκελετικές κακώσεις κερδίζει συνεχώς δηµοτικότητα. Σε µία πρόσφατη ανασκόπηση που συµµετείχαν επαγγελµατίες ποδοσφαιριστές µε κακώσεις έσω και έξω πλαγίου συνδέσµου, αναδείχθηκε ταχύτερη επιστροφή στην ενεργό δράση κατά 27% της οµάδας θεραπείας µε PRP σε σύγκριση µε τους υπόλοιπους συµµετέχοντες. Η ορθοβιολογική θεραπεία µε PRP αυξάνει την επούλωση των συνδέσµων και
µειώνει τη δυναµική αστάθεια.
Οξείες κακώσεις των µυών
Οι οξείες κακώσεις των µυών (θλάσεις) είναι συνηθισµένες αθλητικές κακώσεις, ιδίως µεταξύ των κορυφαίων αθλητών.
∆ιάφοροι ερευνητές αναφέρουν ταχύτερη επιστροφή στην ενεργό δράση έως και 50% σε εκείνους που υποβλήθηκαν σε θεραπεία µε PRP.
Συµπερασµατικά, η θεραπεία µε PRP παρουσιάζει ασφάλεια και µέγιστη αποτελεσµατικότητα για την πλειοψηφία των οξέων και χρόνιων αθλητικών τραυµατισµών που παρουσιάζουν τόσο οι αθλητές, όσο και ο γενικός πληθυσµός. Η χρήση υπερήχου για τη διενέργεια της έγχυσης, θεωρείται το κατάλληλο µέσο για την αύξηση της απόδοσης και την αποφυγή επιπλοκών.
Στο ιατρείο , αντιµετωπίζονται καθηµερινά αντίστοιχα είδη τραυµατισµών, µέσω της χρήσης αυξητικών παραγόντων µε υπερηχογραφική καθοδήγηση, µε σηµαντική βελτίωση στα επίπεδα έντασης πόνου, στην ταχύτερη επιστροφή στις αθλητικές δραστηριότητες και στην αποφυγή χειρουργικών επεµβάσεων των τραυµατισµένων ανατοµικών δοµών.
Η θεραπεία µε PRP παρουσιάζει ασφάλεια και µέγιστη αποτελεσµατικότητα για την πλειοψηφία των οξέων και χρόνιων αθλητικών τραυµατισµών που παρουσιάζουν τόσο οι αθλητές, όσο και ο γενικός πληθυσµός. Η χρήση υπερήχου για τη διενέργεια της έγχυσης θεωρείται το κατάλληλο µέσο
για την αύξηση της απόδοσης και την αποφυγή επιπλοκών.