H εφαρμογή του Manual Therapy στην Έγερσις
Η Χειροπρακτική Θεραπεία – Manual Therapy, είναι ένα εξειδικευμένο πεδίο της Φυσικοθεραπείας και ορίζεται ως η χρήση των χεριών με ειδικές τεχνικές που αποσκοπούν στη διαχείριση των νευρομυοσκελετικών παθήσεων.
Το Manual Therapy, βασίζεται στον κλινικό συλλογισμό (clinical reasoning) και καθοδηγείται από τις διαθέσιμες επιστημονικές κλινικές αποδείξεις και το Βιοψυχοκοινωνικό μοντέλο κάθε ξεχωριστού ασθενή. Δρα μέσω ενός πλήθους διαφορετικών μηχανισμών φυσιολογίας, ανατομίας, νευρολογίας, παθολογίας και εμβιομηχανικής, ώστε να γίνουν κατανοητές οι φυσιολογικές, νευρολογικές και ψυχοφυσιολογικές αλλαγές, συνέπεια των οποίων είναι η κλινική χειροπρακτική θεραπεία να εφαρμόζεται με τον βέλτιστο, αποτελεσματικό και πιο ασφαλή τρόπο. Χρησιμοποιούνται εξειδικευμένες τεχνικές προσεγγίσεις οι οποίες περιλαμβάνουν χειρισμούς και θεραπευτικές ασκήσεις.
Οι πιστοποιημένοι φυσικοθεραπευτές χρησιμοποιούν το Manual Therapy για τη διαχείριση της παθολογίας και της δυσλειτουργίας των ιστών των αρθρώσεων και της κίνησης ως κυρίας θεραπείας ή σε συνδυασμό με άλλες θεραπείες. Στηρίζονται σε ένα ευρύ φάσμα επιστημονικών γνώσεων κ αρχών.
Από την εποχή του Ιπποκράτη υπάρχουν αναφορές για τη σημαντικότητα της χειροπρακτικής θεραπείας. Σημαντικοί επιστήμονες, όπως οι Cyriax, Kaltenborn, Maitland, Mulligan Paris, Stoddard συνέβαλαν ουσιαστικά στην ανάπτυξη και εξέλιξη του Manual Therapy. Στη δεκαετία του ‘90 ο Mark Jones με το κλινικό συλλογισμό και ο David Butler με τις τεχνικές κινητοποίησης του νευρικού ιστού, διεύρυναν τον τρόπο προσέγγισης του Manual Therapy.
Η εξελεγκτική πορεία του Manual Therapy συνεχίζεται με όλο και περισσότερες έρευνες. Υπάρχουν αρκετές διαφορετικές σχολές για τη χειροπρακτική θεραπεία. Αδιαμφισβήτητα η πλειοψηφία των διακεκριμένων φυσικοθεραπευτών χρησιμοποιεί την προσέγγιση Maitland.
Leave a reply →