Διάστρεμμα ποδοκνημικής άρθρωσης

Με τα χρόνια  επικράτησε ο όρος «αστράγαλος», ο οποίος είναι λανθασμένος μιας και απευθύνεται σε οστό.

Η ποδοκνημική είναι άρθρωση και αποτελεί έναν πολύπλοκο μηχανισμό ο οποίος αποτελείται κυρίως από 3 οστά (κνήμη, περόνη και αστράγαλος) τα οποία σύμφωνα με την ανατομική τους θέση δημιουργούν το έσω και το έξω σφυρό, ενώ επίσης υπάρχουν η πτέρνα, το σκαφοειδές οστό, το κυβοειδές οστό και τα σφηνοειδή οστά.

Οι κυριότεροι σύνδεσμοι της άρθρωσης είναι ο πρόσθιος κνημοπερονιαίος, ο πρόσθιος αστραγαλοπερονιαίος, ο πτερνοπερονιαίος, οι έξω πλάγιοι και ο δελτοειδής σύνδεσμος με τις τρείς μοίρες του.

Τα συμπτώματα μπορεί να είναι  οίδημα, αιμάτωμα, πόνο, περιορισμένη κινητικότητα της άρθρωσης και χωλότητα (ο ασθενής δεν μπορεί να βαδίσει εύκολα),  ενώ συχνά συνοδεύεται από εκχύμωση (μελάνιασμα), που οφείλεται στη διαρροή αίματος στους ιστούς μετά τον τραυματισμό.

Παρά το ότι η διάγνωση τίθεται κλινικά, είναι απαραίτητος ο ακτινολογικός έλεγχος, ώστε να αποκλειστεί η συνύπαρξη κατάγματος.

Η λέξη «διάστρεμμα» είναι αρχαία ελληνική, προερχόμενη από το ρήμα «διαστρέφω» (διά + στρέφω = διαστρεβλώνω, παραμορφώνω). Στην νεοελληνική καθομιλουμένη το «διάστρεμμα» αποκαλείται και «στραμπούληγμα» (ιταλικής ετυμολογίας από το strambare και strangolare).

Διάστρεμμα της ποδοκνημικής αρθρώσεως ονομάζεται η βίαιη διάταση των συνδέσμων ή η τραυματική ρήξη (διατομή) αυτών και του θυλάκου της άρθρωσης.

 

Υποξεία φάση – Φυσικοθεραπευτική αντιμετώπιση (10-25 μέρες)

Στο διάστρεμμα 3ου βαθμού επιλέγεται συνήθως η χειρουργική θεραπεία, η οποία συνίσταται σε συρραφή των συνδεσμικών στοιχείων, που έχουν υποστεί ρήξη.

Ακολουθεί συνήθως ακινητοποίηση της άρθρωσης για περίπου 4 – 5 εβδομάδες με τη φυσικοθεραπεία να ξεκινάει αμέσως μετά έχοντας ως στόχο τη μείωση του πόνου και του οιδήματος αλλά και τη μείωση της φλεγμονής που θα έχει δημιουργηθεί από τη διαδικασία του χειρουργείου.

Εξεχούσης σημασίας ανεξαρτήτως τον βαθμό του διαστρέμματος είναι οι διαδικασίες, συνέχισης της μυϊκής ενδυνάμωσης, των ιδιοδεκτικών  ασκήσεων και των ασκήσεων ισορροπίας για βελτίωση της δύναμης και της ελαστικότητας των μυών, αλλά και της υποστήριξης (taping) της άρθρωσης όπου χρειάζεται.

Ένα προοδευτικό πρόγραμμα ενδυνάμωσης των μυών της περιοχής, θα δώσει επίσης τα απαραίτητα ερεθίσματα στις νέες κολλαγόνες ίνες του συνδέσμου να κατευθυνθούν στις σωστές κατευθύνσεις και να μπορούν έτσι να αντέχουν τα φορτία.

Εάν ένα διάστρεμμα ποδοκνημικής (χωρίς κάταγμα) δεν αποκατασταθεί μέσα σε 3 – 6 μήνες πλήρως και ο ασθενής παραπονείται για πρήξιμο, δυσκαμψία και δυσκολία στην άθληση, τότε μπορεί να υπάρχει οστικό οίδημα, μετατραυματική αστάθεια, μετατραυματικά οστεόφυτα, άσηπτη νέκρωση οστού, διάφορες αρθρίτιδες κλπ.

Στις περιπτώσεις αυτές χρειάζεται αξονική ή μαγνητική τομογραφία ή ακόμα και  αρθροσκόπηση της ποδοκνημικής άρθρωσης σε ειδικό Ορθοπεδικό Κέντρο.