Επικονδυλίτιδα

[vc_row][vc_column width=”1/1″][vc_empty_space height=”32px”][box_header title=”ΑΝΑΤΟΜΙΑ ΑΓΚΩΝΑ” type=”h3″ bottom_border=”1″ animation=”1″ top_margin=”none”][vc_empty_space height=”32px”][vc_single_image image=”3358″ border_color=”grey” img_link_large=”” img_link_target=”_self” css_animation=”left-to-right” img_size=”full”][vc_empty_space height=”32px”][vc_column_text]Τα οστά του αντιβραχίου αρθρώνονται με το βραχιόνιο οστό με την άρθρωση του αγκώνα. Η άρθρωση του αγκώνα δημιουργείται από τα εξής οστά : βραχιόνιο, κερκίδα, ωλένη. (εικ.1) Ο αγκώνας ενισχύεται από τον δακτυλιοειδή σύνδεσμο καθώς επίσης από τον έξω και έσω πλάγιο σύνδεσμο. Η βασική σταθεροποίηση του γίνεται από τον έσω πλάγιο ή ωλένιο σύνδεσμο. Στην άρθρωση του αγκώνα γίνεται η κάμψη – έκταση του αντιβραχίου και στις δύο κερκιδωλενικές ο πρηνισμός και ο υπτιασμός του.

[/vc_column_text][vc_empty_space height=”32px”][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column width=”1/1″][box_header title=”ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΙΚΟΝΔΥΛΙΤΙΔΑ” type=”h3″ bottom_border=”1″ animation=”1″ top_margin=”none”][vc_empty_space height=”32px”][vc_column_text]Η επικονδυλίτιδα (έσω και έξω)  είναι ένα σύνδρομο χρόνιας καταπόνησης  που χαρακτηρίζεται από την παρουσία μικροτραυματισμών των μυών του αντιβραχίου που προσφύονται στον αγκώνα. Η παρουσία φλεγμονής μπορεί εμφανιστεί σ τους εκτείνοντες μυς που βρίσκονται στην έξω επιφάνεια του αντιβραχίου (έξω  επικονδυλίτιδα ή tennis elbow)  ή/και  τους καμπτήρες μυς  που βρίσκονται στην έσω επιφάνεια του αντιβραχίου (έσω επικονδυλίτιδα ή golfer ‘s elbow). (εικόνα 2)

εικ.2

 

 

Το πρόβλημα έχει την ρίζα του σε μία μικρή οστική προεξοχή στην πλάγια περιοχή του αγκώνα, τον επικόνδυλο. Αν και η περιοχή είναι μικρή σε έκταση εντούτοις εκφύονται πολλοί σημαντικοί μύες όπως οι εκτείνοντες τον καρπό και δακτύλων, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται μεγάλες δυνάμεις, κάτι που κάνει την περιοχή επιρρεπή σε τραυματισμούς.

Οι ιστοπαθολογικές μελέτες έχουν δείξει πως ο τένοντας του βραχέως κερκιδικού εκτείνοντα τον καρπό είναι αυτός που συνήθως προσβάλλεται σε ασθενείς με tennis elbow. Επίσης, η ηλικία , το φύλλο, η φτωχή αιμάτωση του τένοντα και ο περιορισμός λειτουργίας του αγκώνα έχουν σημαντικό ρόλο στην δημιουργία της επικονδυλίτιδας.

Η πιο συχνή επικονδυλίτιδα είναι η έξω επικονδυλίτιδα (tennis elbow). (εικόνα 3) Αν και το όνομα υποδηλώνει πως την συναντάμε σε όσους ασχολούνται με αθλήματα ρακέτας όπως τένις ή σκουός, είναι γεγονός ότι πιο συχνά εκδηλώνεται σε διάφορα επαγγέλματα όπως : υδραυλικοί, οικοδόμοι, ξυλουργοί , ελαιοχρωματιστές, κρεοπώλεις, ηλεκτρολόγοι …

[/vc_column_text][vc_empty_space height=”32px”][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column width=”1/1″][box_header title=”AITIA” type=”h3″ bottom_border=”1″ animation=”1″ top_margin=”none”][items_list type=”items” animation=”0″ top_margin_header=”none” read_more=”0″ top_margin=”page_margin_top_section”]

• Η υπερβολική καταπόνηση των τενόντων. Η υπερβολική και επαναλαμβανόμενη σύσπαση των μυών του αντιβράχιου και η ένταση μπορούν να προκαλέσουν φλεγμονή και μια σειρά από μικροτραυματισμούς στο ύψος των τενόντων που προσφύονται στον αγκώνα. Εκεί δημιουργείται επώδυνος ιστός που προκαλεί τα συμπτώματα.
• Άμεσο χτύπημα ή πτώση.
• Μία ξαφνική έντονη σύσπαση των εκτεινόντων ή των καμπτήρων μυών του καρπού.
• Συνδυασμός έναρξης κάποιας δραστηριότητας και ελλιπούς προετοιμασίας.

[/items_list][vc_empty_space height=”32px”][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column width=”1/1″][box_header title=”ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ” type=”h3″ bottom_border=”1″ animation=”1″ top_margin=”none”][items_list type=”items” animation=”0″ top_margin_header=”none” read_more=”0″ top_margin=”page_margin_top_section”]

• Πόνος στην έξω επιφάνεια του αγκώνα (έξω επικονδυλιτιδα) ή στην έσω επιφάνεια (έσω επικονδυλίτιδα)  που μπορεί να αντανακλά μέχρι το ύψος του καρπού. (εικόνα 4)
• Ευαισθησία σε trigger points των εκτεινόντων ή των καμπτήρων μυών του αντιβράχιου.
• Αδυναμία σε απλές καθημερινές κινήσεις όπως: άνοιγμα / κλείσιμο βρύσης, άνοιγμα πόρτας ακόμα και απλής χειραψίας.
• Στην οξεία φάση, μπορεί να συνοδεύεται από οίδημα.

[/items_list][vc_single_image image=”3371″ border_color=”grey” img_link_large=”” img_link_target=”_self” img_size=”full”][vc_empty_space height=”32px”][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column width=”1/1″][box_header title=”ΔΙΑΓΝΩΣΗ” type=”h3″ bottom_border=”1″ animation=”1″ top_margin=”none”][vc_empty_space height=”32px”][vc_column_text]Ο γιατρός ή ο φυσικοθεραπευτής είναι σε θέση να διαγνώσει την επικονδυλίτιδα βάσει  του ιστορικού, της κλινικής εικόνας και μιας σειράς κινήσεων όπως δοκιμασία διάτασης των εκτεινόντων ή των καμπτήρων μυών. (εικόνα 5)

εικ.5[/vc_column_text][vc_empty_space height=”32px”][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column width=”1/1″][box_header title=”ΘΕΡΑΠΕΙΑ” type=”h2″ bottom_border=”0″ animation=”0″ top_margin=”none”][vc_empty_space height=”32px”][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column width=”1/1″][box_header title=”Συντηρητική θεραπεία” type=”h3″ bottom_border=”1″ animation=”1″ top_margin=”none”][vc_empty_space height=”32px”][vc_column_text]Το 80% – 95% των ασθενών αντιμετωπίζονται συντηρητικά. Η θεραπεία είναι κοινή στην έξω και στην έσω επικονδυλίτιδα.

Τις πρώτες 72 ώρες έχει ως στόχο την μείωση της φλεγμονής και του πόνου. Οπότε ο ασθενής ξεκουράζεται και χρησιμοποιεί πάγο κάθε 3 – 4 ώρες.

Ο ασθενής χρησιμοποιεί έναν ειδικό νάρθηκα για επικονδυλίτιδα έτσι ώστε να αποφεύγει την κούραση και να μειώνονται οι δυνάμεις που ασκούνται σε αυτό το σημείο που προκαλούν τα συμπτώματα. (εικόνα 6) Μετά τις πρώτες μέρες ο ασθενής μπορεί να ξεκινήσει φυσικοθεραπεία.

εικ.6[/vc_column_text][vc_empty_space height=”32px”][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column width=”1/1″][box_header title=”ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑ” type=”h3″ bottom_border=”1″ animation=”1″ top_margin=”none”][items_list type=”items” animation=”0″ top_margin_header=”none” read_more=”0″ top_margin=”page_margin_top_section”]

• Ηλεκτροθεραπεία
• Laser
• Βελονισμός (τεχνική στεγνού βελονισμού)
• Μάλαξη (εγκάρσια εν τω βάθη μάλαξη)
• Taping
• Διατάσεις
• Παγοθεραπεία
• Προοδευτικό πρόγραμμα ενδυνάμωσης

[/items_list][vc_empty_space height=”32px”][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column width=”1/1″][box_header title=”Χειρουργική αντιμετώπιση” type=”h3″ bottom_border=”1″ animation=”1″ top_margin=”none”][vc_empty_space height=”32px”][vc_column_text]Αν τα συμπτώματα δεν υποχωρούν μετά από 6 περίπου μήνες ο γιατρός μπορεί να συστήσει χειρουργική επέμβαση (ανοιχτή χειρουργική επέμβαση ή αρθροσκοπική). Οι περισσότερες επεμβάσεις για την επικονδυλίτιδα περιλαμβάνουν την αφαίρεση του ουλώδη ιστού των προσβεβλημένων μυών ή τενόντων.[/vc_column_text][vc_empty_space height=”32px”][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column width=”1/1″][box_header title=”ΠΡΟΛΗΨΗ” type=”h3″ bottom_border=”1″ animation=”1″ top_margin=”none”][vc_empty_space height=”32px”][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column width=”1/1″][items_list type=”items” animation=”0″ top_margin_header=”none” read_more=”0″ top_margin=”none”]

•  Όταν σηκώνετε αντικείμενα κρατάτε πάντα τις παλάμες στραμμένες προς το σώμα.
•  Ασκήσεις με βάρη ή λάστιχα για την μυϊκή ενδυνάμωση των άνω άκρων
• Διατάσεις πριν και μετά από κάθε δραστηριότητα που μπορεί να καταπονήσει τους μύες του αντιβράχιου.  (εικ.7)

 

εικ.7

Η επικονδυλίτιδα είναι μία συχνή , ενοχλητική αλλά εντελώς ακίνδυνη πάθηση του αγκώνα.

[/items_list][vc_empty_space height=”32px”][/vc_column][/vc_row]